Mijn naam is Annie Horlings. Ik ben in 1954 in het Drentse Norg geboren en opgegroeid in Een, een piepklein dorpje ten westen van Norg. Wat ik mij kan herinneren is mijn liefde voor textiel al ontstaan rond mijn 8e levensjaar. Mijn moeder kreeg haar eerste elektrische naaimachine en ik mocht mijn poppenkleertjes naaien op de toen vrijgekomen handnaaimachine. Ik vond het geweldig. Op zolder stond een grote doos met afgedankte kleding, ik herinner mij nog het euforische gevoel als ik bedacht wat ik daar allemaal wel niet van zou kunnen maken.
Mijn moeder naaide voor mijn broers en zussen en mij de kleding altijd zelf. Zo rond mijn 14e jaar begon ik zelf mijn eigen kleding te maken. De mode voor meisjes toen bestond voornamelijk uit rokken en voor de kou op de fiets hadden we een soort van skibroek, smalle pijpen met bandjes onder de voeten. In die periode kwam ook de spijkerbroek en de soulbroek in de mode. Ik wilde net als mijn vriendinnen, graag een soulbroek. Hiervoor moest een grote lap stof worden aangeschaft. maar dat zat er financieel niet in binnen ons gezin. Tot mijn grote vreugde vond ik in de grote doos op zolder een hele lichtgrijze wollen zomermantel die van oma was geweest. Ik snelde met de gevonden schat de trap af opzoek naar mijn moeder om te vragen of ik van die mantel een soulbroek mocht maken en dat mocht. Daar de panden van de mantel niet helemaal de breedte hadden die ik nodig had voor mijn broek heb ik het van de mouwen driehoeken geknipt en deze ingezet als kruisstuk. Je ziet het wel eens in herenpantalons maar dan veel kleiner. Mijn driehoek reikte tot bijna de tailleband. Dit loste ik later op door er een tuniek of lange trui op te dragen. Niets van te zien dus. Mijn soulbroek werd prachtig en van mijn vriendinnen kreeg ik veel complimenten.
Die liefde voor textiel is nooit meer over gegaan, er volgden trouwjurken, doopjurken, verkleedkleren voor mijn kinderen en later voor mijn kleinkinderen, banken en stoelen heb ik bekleed en nu heb ik ontdekt dat het fantastisch is om portretten van stof te maken. Heerlijk om mij hele dagen in alle stilte terug te trekken op mijn werkkamer en bezig te zijn met een portret die ik gaande weg zie groeien.